Kącik poezji, cytatów, sentencji.... - Norwegia - s225

Piekne te tworczosci sobotniego wieczoru

wybacz

wybacz miła żem cię zwiódł
nim pomyślał wprzód......lecz ta chwila?

że byłem pierwszy
jak ten z twych wierszy

czy jednak byłem lepszy
nie zawiodłem twych nadziei

takie szybkie i bez rozumu
były te chwile
jakby me dłonie
nie były moje

sam żem w szoku po tym kroku

jakbyśmy byli tam we troje

ja ty i one

dające ci tak wiele
że wspomnienie to
budzi jeszcze w tobie dreszcze

chociaż nie ma już mnie
przy tobie

tak jak sobie wymarzyłaś
budując dom swego życia

widząc mnie przy sobie
od zawsze

jakbyśmy byli snem najprawdziwszym
.....bez końca

SEN

MIAŁAM SEN, BARDZO WYRAŹNY,
RZECZYWISTY, WRĘCZ REALNY.
OBUDZIŁY MNIE PIESZCZOTY... TWOICH UST,
- CZY WIESZ COŚ O TYM?

SPAŁAM KRÓTKO, MOŻE CHWILĘ,
GDY POCZUŁAM DRESZCZE MIŁE,
TO FANTAZJA CZY TEŻ NIE... POWIEDZ
- CZY COŚ O TYM WIESZ?

SEN MI NADAL SKLEJAŁ OCZY,
WSZEDŁEŚ WE MNIE TAMTEJ NOCY.
ROZKOSZ SNU... JAWY NIEPEWNOŚĆ,
- CZY BYŁEŚ TEJ NOCY ZE MNĄ?

WYBACZAM

NIE ZWIODŁEŚ MNIE MÓJ PANIE,
TO SERCE MNIE WCIĄŻ ZWODZI,
OMIJAĆ CHCĘ KOCHANIE...
LECZ ONO WCIĄŻ PRZYCHODZI.

http://marekmroziuk.blogspot.no/

http://marekmroziuk.blogspot.no/

więc jedziem dalej


zniewolenie

i taką mam ci ja nadzieje
że wreszcie odmieni się twe marzenie
a serce pokona rozum wkońcu?

i skruszona wskoczysz w me ramiona
gorętsza od słońca

będziesz mym daniem pierwszym....
jak w ostatniej wieczerzy

od ust nie oderwe się już nigdy
ich smak będzie zawsze przed innymi

piersi będa mym aniołem
topiąc mą wole
bycia panem siebie

twe łono będzie mym ołtarzem
ofiarnym
gdzie złoże każdą ofiare

nim mnie pani śmierci
otuli swym welonem

Zanurzcie mnie w niego
Zanurzcie mnie w niego
Jakby różę w dzbanek
Po oczy,
Po czoło,
Po snop włosa jasnego-
Niech mnie opłynie wokoło,
Niech się przeze mnie toczy
Jak woda całująca
Oceanu Wielkiego.
Niech zginie noc, poranek,
Blask księżyca czy słońca,
Lecz niech on we mnie wnika
Jak skrzypcowa muzyka-
Gdy mi do serca dotrze ,
Będę tym co najsłodsze,
Nim

to chyba Pawlikowskiej-Jasnorzewskiej

jak kania dżdżu
Jak dla mnie zawsze i tylko Gałczyński

- Powiedz mi jak mnie kochasz.
- Powiem.
- Więc?
- Kocham cie w słońcu. I przy blasku świec.
Kocham cię w kapeluszu i w berecie.
W wielkim wietrze na szosie, i na koncercie.
W bzach i w brzozach, i w malinach, i w klonach.
I gdy śpisz. I gdy pracujesz skupiona.
I gdy jajko roztłukujesz ładnie -
nawet wtedy, gdy ci łyżka spadnie.
W taksówce. I w samochodzie. Bez wyjątku.
I na końcu ulicy. I na początku.
I gdy włosy grzebieniem rozdzielisz.
W niebezpieczeństwie. I na karuzeli.
W morzu. W górach. W kaloszach. I boso.
Dzisiaj. Wczoraj. I jutro. Dniem i nocą.
I wiosną, kiedy jaskółka przylata.
- A latem jak mnie kochasz?
- Jak treść lata.
- A jesienią, gdy chmurki i humorki?
- Nawet wtedy, gdy gubisz parasolki.
- A gdy zima posrebrzy ramy okien?
- Zimą kocham cię jak wesoły ogień.
Blisko przy twoim sercu. Koło niego.
A za oknami śnieg. Wrony na śniegu.

Erotyk Julian Tuwim
już się o grzechy noce proszą
już z wiosny znów jak z bólu krzyczę
nieubłaganą mnie rozkoszą
zakuj w ramiona ratownicze

a kiedy zaczne się na nowo
wyrywać zbuntowanym ciałem
powiedz mi wreszczie pierwsze słowo
którego nigdy nie słyszałem

bo znów pogański sammum wieje
w pędach zawrotach burzach blaskach
pamiętaj kiedy znów zdziczeje
odrzyj mnie z wichrów i ugłaskaj